Adapter

Opis filmu:

Jest rok 1968. Wydalony z uczelni tuż przed obroną pracy magisterskiej Łazowski, wpada na sensacyjny trop, który może zmienić oblicze historii. Z jego dochodzenia wynika, że Witkacy nie popełnił samobójstwa w 1939 roku. Rzeczywistość podsuwa kolejne dowody zadziwiającej mistyfikacji. Kochanka Witkacego przynosi do Desy swoje nieznane portrety, jedna z jego dawnych kobiet przechowuje kartki, które dostała od artysty już po jego rzekomej śmierci. Wszystko wskazuje na to, że wielki mistrz, prowokator i skandalista wciąż żyje.

Opis postaci:

Łazowski – młody, szczupły blondyn o chłopięcej urodzie, w latach 60. ma krótkie włosy, lekko pucułowatą twarz i drobny wąsik. Ubiera się w białe lub kremowe koszule i szare lub granatowe garnitury. Na zewnątrz nosi brązowy prochowiec, który wydaje się na niego trochę za duży. Pod koniec lat 80. zaczesuje włosy na bok i nosi duże, owalne okulary w złotych, drucianych oprawkach.

Czesława Oknińska – blondynka po pięćdziesiątce, niezwykle szczupła. Ma jasne, farbowane włosy i fryzurę klasyczny bob z grzywką. Ma niezwykle bladą cerę i stosuje mocny makijaż – przeważnie czerwone usta, czarne powieki i brwi. Ubiera się ekstrawagancko – w białe lub czerwone sukienki, łaciate, czarno-białe futro i buty na obcasie.

Witkacy – korpulentny mężczyzna o okrągłej twarzy i wydatnych ustach. Ma krótkie, szpakowate włosy. Na co dzień nosi luźne koszule i rozpinane, luźne swetry. Na zewnątrz ubiera jasnobrązowy płaszcz, który spina skórzanym paskiem. Na głowie
zgniłozielony beret, na oczach gogle o ciemnych szkłach.